Ve Sonra...

Vazgeçmişim dünyadan,

Kendimden,

Hayallerimden,

Özlemlerimden,

Her şeyden vazgeçmişim...

Gidişlerim olmadı benim

Hep bekleyişlerim oldu..

Beklentilerim oldu,

Hüsrana uğrayan...

Hazin sonları oldu,

Kurduğum hayallerin...

Vaz geçtim,

Insanlardan,

Dostlardan,

Yarım kalan sevgilerden...

Seyre daldım hepsini

Ve vaz geçtim hepsinden...

Döndüm arkamı 

Gidişim olur diye

Belki gidişim olur diye...

Umut!

Bir vaz geçebilsem!....

S..... Mavi

Anlayana!...

Ben hiç görmedim SOMA yı, hiç bilmem, hiç gitmedim.
Ben tanımam SOMAlıyı, hiç tanımadım.
Ben kömürüde bilmem, hiç elime almadım.
Doğrudur.

Acıyı bilirim, acı çekmeyi de, acı çekenide,
Acıyı, acıyı yaşayanın acısını çekmeyi de
Hissedebilirim yüreğimde,
Taa uzaklarda yaşayan milletimin acısını
Uzak değil taa içimde...
Hissedebilirim yüreğimde,
Yokluğun, yoksunluğun acısını..
Onunla birlikte canım yanabilir
Ağlayabilir, anlayabilirim.

Yüreğimde hissettiğim için suçlanabilirim
Nasıl diye???
Acıya ortak olmanın, acıyı paylaşmanın,
Yüreğinde hissetmenin ne(?) olduğunu anlamayanlar...
Sorabilirler...
Ne bilsin onlar 
Merhamet yoksunu olanlar
Ne bilsin?

Türk olmanın ne olduğunu?
Nasıl anlasın Türk olmayanlar?
Millet olmanın bilincini....

Anlamayanların inadına, anlayana.....

 *Selenge*

Milleti yaşatki, devlet yaşasın!

Kömürkarası

O An, Gök Mavi'ydi!

Arama bu kadar dehlizlerde

Mavilikler kaplamış dört bir yanı

Karanlıklar maviye dönmüş

Ağarmak üzeredir kuytular....

An o an'dı!

Tan ağarmak an'ıydı.

Kızıl an'lara inat

Aymış bir gün atımıdır, şafak

Mavilenmiş dünyaya...

Aymak üzereyiz

Gün doğumlarına

Gök mavilerine

Masmavi bir yaşamın tadına

Ulaşmak üzereyiz

Apaydınlık günlere.....

Kararmış bir dünyadan 

Maviye bulanmış yaşamların

Doruklarına ulaşmak

Yavaş yavaş 

Ulaşmak

Gök mavisine.......

*Selenge*

VARSAĞI

Erlik günü geldiğinde
Yiğitlere şan görünür.
Yığın yığın harcanmağa
Nice yüz bin can görünür.

Kopunca bir büyük savaş
Er tez gider, korkak yavaş.
Yüreksize akçayla aş,
Erlere meydan görünür.

Bir gün olur yılda, ayda
Birleşiriz hep Altay’da.
Güz ayında, kurultayda
Başı börklü han görünür.

Atsız der ki: Ne var canda?
Yatarız taze çimende.
Rus’un adı her geçende
Gözlerime kan görünür.

Hüseyin Nihal ATSIZ